LENSLUXATIE
De lens in het oog wordt op zijn plaats gehouden d.m.v. kleine vezels: zonules. Als een deel van de zonules gescheurd zijn dan is de positie van de lens in het oog beperkt veranderd. Dan spreken we van een subluxatie. Indien alle ophangbanden van de lens doorscheuren dan kantelt de lens: lensluxatie. Dit kan naar voor of achter in de oogbol gebeuren: anterior en posterior lensluxatie. Mogelijke complicaties zijn witting van het hoornvlies en drukstijging in het oog (glaucoom). De hond heeft pijn, traant meer en de slijmvliezen zijn erg gestuwd.
Het doel van een geregeld oogonderzoek is om de eerste symptomen waar te nemen van een lens die los begint te liggen. Zo zien we bij gespecialiseerd oogonderzoek dat de iris en de lens een beetje beginnen te trillen als de hond zijn kop beweegt: iridodonesis en lentodonesis. Fijne sliertjes van de gel die normaal achteraan in het oog zit, kunnen zichtbaar worden in voorste oogkamer: vitreum prolaps. Ook regelmatige controle van het niet aangetaste oog is noodzakelijk.
Luxatie van de lens komt bij verschillende rassen voor, maar de Terriers zijn in de meerderheid zoals de Jack Russell, de Parson Russell en de Tibetaanse Terrier. Ook de Chinese Crested Dog, Australian Cattle Dog en Border Collie blijven er niet van gespaard. Ook bij de miniature Bull Terrier is het vastgesteld. De aandoening komt zowel bij reu als bij teef voor, meestal tussen 3 en 7 jaar. Van de primaire lensluxatie bij een aantal rassen wordt aangenomen dat ze eenvoudig autosomaal (dus niet geslachtsgebonden) recessief wordt overgeërfd. Dit wil zeggen, indien de aandoening wordt waargenomen, dat deze hond het slechte gen van beide ouders heeft gekregen, dus zowel van de reu als van de teef. Ondertussen is de mutatie voor PLL (primaire lensluxatie) bij een aantal rassen gevonden. Bloedonderzoek of een mondswab ,geeft dan informatie of de hond vrij, drager of aagetast. In het laatste geval kan de diagnose dan vroeg gemaakt worden, zelfs vooraleer er symptomen zijn. Er is geen minimale leeftijd voor staalname. Naast de erfelijke vorm is er ook een secundaire lensluxatie mogelijk. Bij glaucoom met uitrekking van oogbol en doorscheuren van zonules kan de lens luxeren. Trauma is een minder voorkomende oorzaak.
Type van behandeling hangt af van verscheidene factoren. Hoelang is het proces al bezig, hoe uitgebreid is de schade in het oog? Als we bij onderzoek van het netvlies een beschadigde oogzenuw zien dan zal het gezichtsvermogen zich nooit meer herstellen.
Als de lensluxatie naar anterior recent is en het netvlies er nog goed uitziet, dan zijn de kansen groter om het gezichtsvermogen te kunnen behouden. Dan wordt de lens samen met het lenskapsel verwijderd: intracapsulaire lensextractie. Bij luxatie van de lens naar het achterste oogsegment wordt gestart met een oogdruppel die de pupil vernauwt. Doel is om te trachten de lens achteraan in het oog te houden. Maar op termijn is anterior lensluxatie nog mogelijk.